قتل پروانه فروهر سال پیش در چنین روزی رخ داد. قتلی که به دستور مسئولین بود و بعدها پشیمانی آن‌ها را در پی داشت.
پروانه اسکندری یا پروانه فروهر متولد شهر تهران و از رهبران جنبش دانشجویی، حزب ملت ایران و جبهه ملی ایران در گذشته بود. او اولین زنی بود که عضو شورای مرکزی جبهه ملی ایران شد. پروانه فروهر، علاوه بر این، مدیر مسئول نشریه جبهه ملی ایران نیز بود. او و همسرش در یکم آذر ماه سال ۷۷ به شکلی فجیع در جریان قتل‌های زنجیره‌ای ایران کشته شد.
کودکی پروانه فروهر
پروانه اسکندری در بیست و نهم اسفند سال ۱۳۱۷ در تهران متولد شد. او برای نخستین بار در ۱۲ سالگی به دلیل شعارنویسی بر دیوار سفارت شوروی در اعتراض به اشغال شدن شهرهای قفقاز به وسیله‌ی آن کشور، بازداشت گردید.
جوانی پروانه اسکندری
او از طرفداران مصدق به حساب می‌آمد و در سال‌های بعد از کودتای ۲۸ مرداد، در انجمن فرهنگی «آناهیتا» که همگام حزب ملت ایران بود فعالیت می‌کرد. او در شانزدهم آذر ماه ۱۳۳۹، در نخستین مراسمی که برای کشته شدن سه دانشجو در ۱۶ آذر ۱۳۳۲ برگزار گردید، سخنرانی نمود و این روز را روز دانشجو نام گذاشت.
وی نخستین زنی بود که به نمایندگی دانشجویان کشور انتخاب گردید و همچنین در سال ۱۳۴۱، نخستین نماینده زنی بود که در کنگره جبهه ملی شرکت نمود. او از همان سال‌ها به شخص دوم حزب ملت ایران و زن شماره یک حزب جبهه ملی ایران معروف بود.
او در سال ۱۳۴۹ از تدریس در دبیرستانهای کل کشور محروم گردید. از سال پنجاه و شش و با شروع کار پنهانی نشریه «خبرنامه جبهه ملی ایران»، مسئولیت آن را پذیرفت. بعد از انقلاب، وی مدیر مسئول نشریه جبهه ملی، سازمان سیاسی جبهه ملی ایران گردید. به علت الغای قانون حمایت از خانواده، پروانه فروهر با نوشتن مقاله‌هایی به لغو این قانون اعتراض نمود .
پس از انقلاب و مرگ
در سال پنجاه و هشت، او تنها همسر بین همسرانی وزرای دولت وقت ایران بود که فاقد حجاب بود. در سال پنجاه و هشت، پروانه فروهر نامزد انتخابات مجلس شورای ملی گردید. اما سپس به علت اعتراض به تقلبات صورت گردیده در انتخابات، پروانه فروهر با حزب ملت ایران، اقدام به تحریم دور دوم این انتخابات در آغاز سال ۱۳۵۹ نمود و از آن هنگام، در هیچ انتخاباتی شرکت ننمودند.
