۴۰ سال پیش بود که افغانستان در چنین روزی توسط شوروی اشغال شد و پس از آن همیشه درگیر جنگ بود. بیشترین آسیب این جنگ ها متوجه زنان افغانستان بوده است.
با تلاش و نفوذ روس ها، محمدداودخان به قدرت رسید. در دوران حکومت او، احزاب «خلق» و «پرچم» طرفدار مارکسیست، در تمام ابعاد نفوذ پیدا کردند. هنگامی که داودخان به گسترش روابط خویش با غرب تصمیم گرفت، روس ها هراسناک با این دو حزب ائتلاف کردند. و کودتای بیست و هفتم آوریل 1978 ( 7 اردیبهشت 1357 ) انجام داد.
در این اقدام داودخان کشته گشت. و نورمحمد تَرَکی حاکم شد. همزمان با این اتفاق، مبارزات اسلامی هم شدت گرفت.
اشغال افغانستان آغاز سیاه روزی زنان افغانستان
ترکی ناتوان از قیام اسلامی افغانستان شد. در نهایت در 14 سپتامبر 1979 (28 شهریور 1358) توسط روس ها به قتل رسید. و حفیظ اللّه امین حاکم شد. اما او هم موفق در سرکوب قیام اسلامی نشد. و شوروی تصمیم به مداخله نظامی در ۶ دی ماه ۱۳۵۸ گرفت. اما این اتفاق منجر به کودتای شانزدهم دی ماه 1358 گردید. امین الله کشته شد. و ببرک کارمل حاکم شد.
با اشغال شدن افغانستان، حزب های اسلامی و گروه های جهادی، مبارزات خود را گستردند. و روس ها در دام طمع خود افتادند. این درگیری ها ۹ سال بی سرانجام ادامه یافت.
متاسفانه به علت این درگیری ها صلح در افغانستان از بین رفت. و زندگی مردم ویران گشت.
تاثیر وقایع ۴۰ سال اخیر بر زندگی زنان افغانستان
در همه ی این دوران زنان افغانی دچار بدترین دردها و مشکلات گردیده است. مشکلاتی از جمله آواره شدن و بی خانمانی، از دست رفتن عزیزان، نبود یا کمبود امکانات آموزشی و بهداشتی، فقر و سوء تغذیه گریبان گیر زنان افغان شده بودند.
با وجود اینکه زنان به مراکز آموزشی و نهادهای دولتی رفتند. ولی طبق آمار 90 درصد زنان افغانستان بی سواد بودند.
حتی در 13 سال حکومت کمونیست ها با وجود طرح رسالت زنان جهت به وجود آمدن صلح، قسمت عمده دختران و زنان افغانی محروم از امکانات آموزشی بودند.
تاثیر سنت های غلط بر زنان افعانستان
کمونیستها بسیار تبلیغ و تلاش کردند تا زنان به صحنه های اجتماعی وارد شوند. و در زمینه های گوناگون شغلی، هنر، ورزش و سیاسی فعال گردند. ولی با وجود خرافه ها و افراط های مختلف بین زنان مانع پیشرفت آن ها شد.
در افغانستان دختران با مهریه و جهیزیه کم و شیربها زیاد شوهر می دهند. در واقع عاقبت آن ها چندان مهم نیست و پول اهمیت بیشتری دارد.
پدران نیز دخترانشان را محروم از ارث می کنند. و بعد از ازدواج هیچ حقی برایشان قائل نیستند. اغلب همسر دختران از کودکی توسط پدر انتخاب می شود. گاه هم دختری برای پسرشان آورده و دخترشان را به پسر آن خانواده می دهند. اکثر اوقات عروس هم در خانه پدری شوهر زندگی می کند. و گویا خدمتکار آن خانه است. طلاق نیز بسیار کم است.
حضور زنان در جامعه در روستاها، به خانه و مزرعه و نهایت مسجد ختم می شود.
طالبان و زنان افغانستان
طالبان که در این روزها حاکم شده است حتی آن عده اندک زنان شهری که آزادی داشتند را محدود و سرکوب کرده است. این روزها حتی پا را فراتر گذاشته و علنا اعلام نموده که تحصیل زنان ممنوع است. طالبان حتی اعلام نموده برای پیشرفت افغانستان نیامده و کارهای مهم تری دارد.
با این وجود زنان افغان در تلاش برای کسب آزادی هستند. محب نیوز امیدوار است آن ها سرانجام به نتیجه زحمات خود برسند. محب نیوز اخبار این زنان شجاع را همیشه پوشش خواهد داد.
